همراز 364
- سلام. خسته نباشید. من مادری هستم که پس از چند سال ناباروری حالا دارای یک فرزند 7 ساله هستم که امسال به مدرسه می رود . از بچگی بمن خیلی وابسته بود. پارسال هم مهد کودک نرفت چون نمی توانست از من جدا شود، یکی دو بار هم از مهد فرار کرده بود. البته محیط خانواده هم خیلی عالی نیست. الان که دو هفته به شروع مدارس است من خیلی نگران هستم که احتمالا باز از من جدا نمی شود . چه کار می توانم بکنم ؟
سلام و آرزوی سلامتی برای شما و فرزند عزیزتان، ابتدا اسم این موقعیتی که توضیح دادید را بشناسید به نام اضطراب جدایی. بسیاری از کودکان کلاس اولی به طور طبیعی از جدایی والدین احساس نگرانی می‌کنند اما اگر این نگرانی مزمن باشد و منجر به فرار کودک یا امتناع شدید از مدرسه رفتن شود یا علائم جسمی و روحی ایجاد کند، با اختلال اضطراب جدایی کودک روبرو هستیم.
خب حالا دقت کنید تا بگویم راه کنترل ترس و اضطراب کلاس اولی ها چیست؟
در موارد خفیف می‌توان با راهکارهایی مانند تمرین جدایی، ایجاد آداب خداحافظی، عادت دادن کودک به محیط مدرسه، همراهی کودک در روزهای اول و بهبود شرایط خانواده ، به کودک برای امنیت و ارامش خاطر در مدرسه کمک کرد .
پس اگر ترس از جدا شدن در کودک به حد طبیعی باشد، برای کاهش اضطراب فرزندتان راهکارهای زیر را انجام دهید و این روند را تسهیل کنید.
الف) گفتگو با کودک درباره مدرسه : از قبل درباره مدرسه، دلیل ماندن کودک در مدرسه، خوبی‌ها و لذت‌های مدرسه رفتن با کودک صحبت کنید و احساس مثبت او را تقویت کنید. از کودک درباره ترس‌ها و نگرانی‌هایی که از مدرسه رفتن دارد بپرسید و به احساسات و حرف‌های او به خوبی گوش دهید. همین که کودک احساس کند او را درک می‌کنید، به مرور احساس آرامش بیشتری می‌کند و حس اعتمادش به حرف‌های شما نیز بیشتر می‌شود.
ب) سرزنش احساسات کودک ممنوع: یادتان باشد و به خودتان یادآوری کنید که کودک در هیچ‌کدام از مشکلات روحی خود مقصر نیست، پس نباید برای هیچ احساسی سرزنش شود. باید احساسات او را به رسمیت بشناسید و به صورت جمله برای او تکرار کنید. مثلا بگویید می دانم ترسیده‌ای، یا می دانم جدا شدن از من برایت سخت است. این کار کمک می‌کند کودک به شکل مضاعف در تله اضطراب و استرس به دام نیفتد.
ج) آشنا کردن کودک با معلم ها: برای آشنا شدن با مدرسه، معلم‌ها، کادر مدرسه و حتی همکلاسی‌های او وقت بگذارید. چند باری در فرصتی غیر از زمان مدرسه با او به اطراف محل مدرسه، داخل مدرسه و کلاس‌ها، پیش معلم و مسئولین بروید و گفتگوی سه نفره خوشایندی با آنها شکل دهید. وقتی کودک در حضور شما با اجزای مختلف مدرسه آشنا شود، حس نزدیکی بیشتر با آنها خواهد داشت. حتی می‌توانید هدیه‌های کوچک تهیه کنید و از معلم بخواهید در اولین برخورد آن را به کودک بدهد که تا حدی باعث شکل‌گیری حس خوب اولیه در کودک شود.در صورت امکان تا زمانی که کودک ترس شدید از جدا شدن دارد و هنوز مشکل او به صورت ریشه‌ای برطرف نشده، با او در مدرسه همراه شوید و در مدرسه بمانید. برای این مسئله باید با مشاور و کادر مدرسه صحبت کنید. مهم است که خاطره کودک از مدرسه با وحشت، احساس بی‌اعتمادی و خشم به شما برای ترک او و رنج از تحمل تنهایی گره نخورد.
د) بهبود شرایط خواب و غذا : شرایط خواب خانواده و فرزندتان را طوری تنظیم کنید که فرندتان ۸ ساعت خواب مفید شب داشته باشد. همچنین تا جای ممکن از دادن غذاهای محرک استرس و اضطراب مانند انواع ادویه، دمنوش‌ها، مواد غذایی دارای کافئین مانند چای، قهوه و شکلات و دادن قند زیاد به کودک پرهیز کنید. کلا داشتن برنامه روتین خواب، غذا خوردن، آماده شدن، به موقع رساندن کودک به مدرسه و انجام به موقع تکالیف، در کاهش استرس او تأثیر دارند.
ه) گفتن حرف های مثبت از مدرسه : کودک نباید از بزرگترها، در فیلم و انیمیشن درباره خاطرات بد مدرسه، دوستان و معلمان، سختی درس و مدرسه چیزی بشنود. از مدرسه گذشته خود و سخت گیری ها و تنبیه های احتمالی زمان خودتان اصلا صحبت نکنید. سعی کنید بدون اینکه مستقیم با کودک حرف بزنید، از خاطرات خوب خود در مدرسه صحبت کنید و از خوبی‌های درس خواندن، دوستی، بازی در مدرسه، زنگ تفریح، اردو و معلم‌ها بگویید. فراموش نکنید برای اینکه کودک تجربه‌ای خلاف گفته‌های شما نداشته باشد و نسبت به مدرسه بی اعتماد نشود باید مدرسه او را با تحقیق کافی انتخاب کرده باشید . ولی در نهایت در صورتی که روش‌های کنترل و مقابله با اضطراب جدایی مفید نباشند و کودک نشانه‌های شدید اضطراب و استرس را بروز بدهد باید به دنبال درمان تخصصی باشید و زمان را هدر ندهید. موفق و شاداب باشید انشالله
.JPG)
نوشتن نظر:
ارسال پاسخ