همراز 18
- سلام . خسته نباشید. من جوانی هستم 23ساله. یک ماه است نامزد شده ام با خانمی همسن خودم. هم نمی دانم حد رابطه در دوره نامزدی چقدر است؟ و مسائلی از قبیل میزان رابطه با خانواده ها، مسائل مالی، خصوصیاتی که در وی دوست ندارم و .....
لطفا راهنمایی کنید . متشکرم
با سلام و آرزوی خوشبختی برای شما زوج جوان، ابتدا توجه داشته باشید که خط قرمزهای رابطه در دوران نامزدی را مراقبت کنید. به چند مورد مهم توجه کنید :
الف. حد و مرز تماس فیزیکی رو نگه دارید. دوره نامزدی را به عنوان یک ارتباط همیشگی و تمام شده تلقی نکنید و در تماس جسمی و جنسی خط قرمزها را رعایت کنید.
ب.با توجیه اینکه با هم وقت بگذرانید خودتان را از دیگران و رابطه های خویشاوندی، مهمانی‌های خانوادگی، جمع ها و دورهمی های دو خانواده محروم نکنید. به عبارتی با بهانه وقت گذاری بیشتر با هم، خودتان را پنهان نکنید. این ارتباطات برای شناخت بیشترخانواده همسرتان خیلی لازم و موثر و مفید است .
ج. جیبتان را یکی نکنید. در مورد درآمد و مسایل مالی با نامزدتان گفتگو کنید اما نیازی نیست به او بگویید چطور پولش را خرج کند!
د. سعی نکنید همدیگر را با اصرار تغییر دهید. هنوز که آغاز دوره نامزدی تان هست آن چیزی را که وجود دارد ببینید و از خودتان بپرسید بدون بوجود آمدن تغییر بنیادی در ظاهر و شخصیت طرف مقابل، آیا باز هم برای شما قابل پذیرش هست یا نه؟ و سعی کنید با رفتار مناسب و تدریجی فقط در وی تاثیر بگذارید نه اینکه مجبور به تغییرش کنید .
خوشبخت شوید انشالله .
2-سلام. خسته نباشید. لطفا چون نزدیک بازگشایی مدارس هست در مورد اضطراب کودکان کلاس اولی راهنمایی بفرمایید. متشکرم .
با سلام و آرزوی سلامتی و آرزوی موفقیت پیشاپیش برای همه دانش آموزان عزیز، توجه داشته باشید که کودکان به طور طبیعی از جدایی والدین احساس نگرانی می‌کنند اما اگر این نگرانی مزمن باشد و منجر به فرار کودکان از مدرسه رفتن شود یا علائم جسمی و روحی ایجاد کند، با اختلال اضطراب جدایی کودک روبرو هستیم.
در موارد خفیف این اختلال می‌توان با راهکارهایی مانند تمرین جدایی، ایجاد آداب خداحافظی، عادت دادن کودک به محیط مدرسه، همراهی کودک در روزهای اول و بهبود شرایط خانواده به کودک برای امنیت و ارامش خاطر در مدرسه کمک کرد.
ولی در صورتی که روش‌های کنترل و مقابله با اضطراب جدایی مفید نباشند و کودک نشانه‌های شدید اضطراب و استرس را بروز بدهد، یا در کودکانی که مشکلات روحی و جسمی دیگری نیز دارند که کنترل شرایط را سخت می‌کند، باید به دنبال درمان تخصصی باشید و زمان را هدر ندهید.ولی اگر ترس کودک به حد طبیعی باشد، می‌توانید برای کاهش اضطراب دایی راهکارهای زیر را انجام دهید :
الف. گفتگو با کودک درباره مدرسه : از قبل درباره روند مدرسه، چرایی ماندن کودک در مدرسه، خوبی‌ها و لذت‌های مدرسه رفتن با کودک صحبت کنید و احساس مثبت او را تقویت کنید. از کودک درباره ترس‌ها و نگرانی‌هایی که از مدرسه رفتن دارد بپرسید و به احساسات و حرف‌های او به خوبی گوش دهید. همین که کودک احساس کند او را درک می‌کنید، به مرور احساس آرامش بیشتری می‌کند و حس اعتمادش به حرف‌های شما نیز بیشتر می‌شود. کودک نباید از بزرگترها، در فیلم و انیمیشن درباره خاطرات بد مدرسه، دوستان و معلمان، سختی درس و مدرسه چیزی بشنود. سعی کنید بدون اینکه مستقیم با کودک حرف بزنید، از خاطرات خوب خود در مدرسه صحبت کنید و از خوبی‌های درس خواندن، دوستی، بازی در مدرسه، زنگ تفریح، اردو و معلم‌ها بگویید. و البته برای اینکه کودک تجربه‌ای خلاف گفته‌های شما نداشته باشد و نسبت به مدرسه بی اعتماد نشود باید مدرسه او را با تحقیق کافی انتخاب کنید.
ب. یادتان باشد کودک در هیچ‌کدام از مشکلات روحی خود مقصر نیست، پس نباید برای هیچ احساسی سرزنش شود. باید احساسات او را به رسمیت بشناسید و به صورت جمله برای او تکرار کنید. مثلا بگویید می دانم ترسیده‌ای، یا می دانم جدا شدن از من برایت سخت است. این کار کمک می‌کند با احساس درک و همذات‌پنداری شما و پذیرشی که دارید، او نیز نسبت به احساس خود حس شفقت و پذیرش داشته باشد.
ج. برای آشنا شدن با مدرسه، معلم‌ها، کادر مدرسه و حتی همکلاسی‌های او وقت بگذارید. چند باری در فرصتی غیر از زمان مدرسه با او به اطراف محل مدرسه، داخل مدرسه و کلاس‌ها، پیش معلم و مسئولین بروید و گفتگوی سه نفره خوشایندی با آنها شکل دهید. وقتی کودک در حضور شما با اجزای مختلف مدرسه آشنا شود، حس نزدیکی بیشتر با آنها خواهد داشت. حتی می‌توانید هدیه‌های کوچک تهیه کنید و از معلم بخواهید در اولین برخورد آن را به کودک بدهد که تا حدی باعث شکل‌گیری حس خوب اولیه در کودک شود.
د. شرایط خواب خانواده و کودک را طوری تنظیم کنید که فرزندتان ۸ ساعت خواب مفید شب داشته باشد. محیط خواب باید دمای مناسب و تا حدی خنک، نور کم یا تاریکی کامل، سکوت و محل خواب مناسب داشته باشد. تا جای ممکن از دادن غذاهای محرک استرس و اضطراب مانند انواع ادویه، دمنوش‌ها، مواد غذایی دارای کافئین مانند چای، قهوه و شکلات و دادن قند زیاد به کودک پرهیز کنید. وقتی کودک شما اضطراب شدید را تجربه می‌کند، داشتن برنامه روتین خواب، غذا خوردن، آماده شدن، به موقع رساندن کودک به مدرسه و انجام به موقع تکالیف، در کاهش استرس او تأثیر دارند. موفق باشید
.JPG)
نوشتن نظر:
ارسال پاسخ