همراز 12

1- سلام . خسته نباشید . ضمن تشکر از شما سوال من این است که یکی از اعضای خانواده من بسیار بسیار بسیار قهر می کند. واقعا اعصاب همه را به هم می ریزد. یک راهنمایی بفرمایید لطفا. متشکرم
سلام و احترام و سپاس متقابل خدمت شما. ببینید قسمت اصلی سوال را نیاورده اید و آن این که این فرد چه سنی دارد؟ و چه نسبتی با شما دارد؟ منظور از اینک از اعضای خانواده شماست چیست؟ این فرد می تواند خواهر یا برادر بزرگسال و متاهل و مستقل شما باشد که گاهی روابط تان به قهر منجر می شود، می تواند همسرتان باشد، می تواند کودک یا نوجوان شما باشد !
خب طبیعتا هر کدام از این دست افراد، راهکارهای متناسب با خود را می طلبند. لذا ناچارا به یک عبارت کلی و کوتاه اکتفا می کنم که ممکن است برایتان کمک کننده باشد. قهر بدترین نوع خشم و عصبانیت و مرموزترین و موذی‌ترین نوع آن است. یادتان باشد شما قرار نیست نسبت به قهر کسی حساس باشید چون آدمهایی که قهر می کنند اگر فکر کنند قهرشان تاثیر داشته و حال شما را بد کرده‌اند و شما را تنبیه و پشیمان کرده و متنبه شدید، به قهر خود ادامه می دهند ولی اگر کسی که قهر کرد، به او بی محلی کنید، دیگر قهر نمی کند. یعنی پس در واقع، توجه کردن به قهر فرد یک نوع پاداش دادن است. و بطور کلی هر کسی در برابر هر عملی پاداش دریافت کند حتما دوباره آن را تکرار خواهد کرد. پس بی توجه باشید و از راه مناسب دیگری، مسئله را حل کنید. موفق باشید .

2-سلام همراه با احترام برای شما دلسوز گرامی. من سه فرزند دارم که هم خودم می بینم و هم همه معتقدند که خیلی وابسته من هستند حتی در کوچکترین کارهایشان، با اینکه به نظرم محیط خانواده سالم و شادی داریم و سختگیری نمی کنم و اضطراب ندارند اما مستقل نمی شوند. راهنمایی کنید لطفا
سلام و ادب و آرزوی سلامتی. وابستگی بچه ها دلایل مختلفی دارد که البته شما به دو سه مسئله اشاره فرمودید و نوشتید سختگیر نیستم، خانواده سالم و شاداب است، اضطراب ایجاد نمی کنم و ....
خب خیلی خوب است. همین ها مهم است در وابسته نشدن. وابستگی ارتباط زیادی دارد به اضطراب ، کمال گرایی ، سخت گیری ، و ....
اما یک راه ساده از راههای استقلال کودکان «تصمیم گیری» است. یعنی لازم است به کودک خود اجازه تصمیم گيرى بدهیم. اگر چه مسلما والدين بايد محدوديت هايي را براي فرزند خود قائل شوند، اما بعضي وقت ها بهتر است اجازه دهيد كه زمام كار در دست كودك باشد و تصمیماتی را حتی اگر مضحک و کوچک و بی اهمیت باشند بگیرند. حتي اگر فرزندتان تصميم هاي عجيب و غريب بگيرد! مثلا اگر مي خواهد كه در وسط تابستان، پالتو یا کلاه و دستکش بپوشد، به او اجازه دهيد و بگذارید بپوشد. پس از مدتي گرمش مي شود و آن را بیرون می آورد و مي فهمد كه در این فصل باید يك لباس نازك بپوشد. اگر شما اجازه دهيد كه او خودش به اين نتيجه برسد، به او امكان استقلال و يادگيري و رشد داده ايد. و در بقیه کارها هم به شرط اینکه برای خودش یا دیگری آسیب ایجاد نکند همین رفتار را داشته باشید. موفق باشید

3-سلام و خداقوت. من جوانی 24 ساله هستم(پسر). در موقعیت خواستگاری و تشکیل زندگی هستم. سال گذشته حادثه ای برایم اتفاق افتاد که .................

سلام و آرزوی خوشبختی . فعلا روند خواستگاری را متوقف بفرمایید و هر چه سریعتر یه یک متخصص اورولوژی مراجعه بفرمایید. جدی بگیرید لطفا. سلامت باشید انشالله