مسائل امنیتی مان را باید با نگاه فرهنگی حل کنیم
سید علیرضا نبوی ثالث
حقانیت عصر جدید نه از کارکردهای خرد، بلکه ازضرورت خردورزی استنتاج می شود «هانس بلومنبرگ»
یکشنبه ۱۰ مهرماه ۱۴۰۱ در محل دانشگاه تهران، با هدف ایجاد فضای گفتگو و تعامل، نشستی کم‌سابقه با حضور ده‌ها نفر از استادان دانشگاه برگزار گردید تا درباره اعتراضات اخیر سخن بگویند.این نوع گفتگو ها در صورتی که منجر به حاکمیت قانون و نفی رفتار های رادیکالی گردد، علاوه براینکه برای حل مناقشات سیاسی مفید است، باعث کاهش التهاب در جامعه نیز می گردد. اداره‌ی اکثـر جوامع به وسیله‌ی مقامـات متعددی از قبیل مقامات اجرایی، قضایی، تقنینی و نظامی انجام می‌گیرد، آنچه مهم است چگونگی تعیین این مقامات، نوع ارتباط آنها با یکدیگر و میزان استقلال و وسعت عمل ایشان و در کل نحوه حکومت آنها بر مردم است. هر نوع حکومتی، علاوه بر اینکه مخلوق رضایت شهروندان است از رضایت آنها هم مشروعیت می گیرد، در حقیقت حکومت کارگزار مردم است و حاکمان مستخدمین مردم هستند.
حکیم ابوالقاسم فردوسی در شاهنامه، وقتی از دامنه مخالفت مردم با جمشید سخن می گوید، به جدایی حکومت از مردم اشاره می کند، در جدایی حکومت از مردم آنچه که موجب بریدن مردم از حکومت می گردد بی عدالتی است، تا وقتی که جمشید سر از راه عدالت و دادگری برنتافته بود، مردم در حمایت از تاج و تختش، جان می فشاندند، در پرتو اجرای عدالت احساس همبستگی، یگانگی، سرزندگی و ملیت زنده می شود، مهمترین عامل شکست یک حکومت ناتوانی در اجرای عدالت است، خواجه نظام الملک اعتلای قدرت شاهان و سقوط آنان را در تحقق و یا عدم اجرای عدالت دانسته است، چون ملک بیدادگر باشد، لشکر همه بیدادگر شوند و خدای را عزوجل فراموش کنند و کفران نعمت آرند،تجربه نشان داده است که هیچ حکومتی قادر نیست، درصورت رویگردانی از مردم با تکیه بر نیروی نظامی و عوامل متملق و ناکارآمد پیرامونش، ثباتش را حفظ کند.نیم نگاهی به تاریخ کشور، از صدور فرمان مشروطه تا پیروزی انقلاب اسلامی بیاندازید ۱۴ مردادماه ۱۲۸۵ هجری شمسی در جریان انقلاب مشروطه و در آخرین ماه های عمر مظفرالدین شاه قاجار، عاقبت اعتراض های مردم و علما شاه قاجار را مجبور به صدور فرمان مشروطیت کرد، در فرمان مشروطیت مظفرالدین شاه فقط دو بار از کلمه ملت به معنای مردم استفاده کرده است مظفرالدین شاه قبل از صدور فرمان مشروطیت از مردم بیشتر با عنوان قاطبه اهالی ایران و«رعایای صدیق خودمان» نام می برد، در آن زمان مردم رعایایی بودند که سرنوشت و حقوق آنان به تصمیم و رای شاه بستگی داشت، دومین مورد از این جنس ۷۲ سال بعد یعنی روز ۱۶ آبان ۱۳۵۷ هجری شمسی اتفاق افتاد، زمانی که تهران در آتش و خون غوطه ور بود، و محمدرضا شاه پهلوی از تلویزیون برای مردم پیامی عبرت انگیز را قرائت کرد : من پیام انقلاب شما ملت ایران را شنیدم، تضمین می کنم که حکومت ایران در آینده بر اساس قانون اساسی، عدالت اجتماعی و اراده ملی و به دور از استبداد و ظلم و فساد خواهد بود، بدانید که در راه انقلاب ملت ایران علیه ظلم و فساد، من در کنار شما هستم و برای حفظ تمامیت ارضی و وحدت ملی و حفظ شعائر اسلامی و برقراری آزادی های اساسی و پیروزی و تحقق خواسته ها و آرمان های ملت ایران همراه شما خواهم بود، دراین پیام شاه صریحاً اعتراف می‌کند که در گذشته بی قانونی و ظلم و فساد در مملکت رواج داشته و متعهد می شود که این خطاها دیگر تکرار نشود.کاش صاحبان قدرت قبل از اینکه در برابر فضای انفجار اطلاعات و در معرض داده های بزرگ با پدیده‌ای به نام پساتجدد، قرار گیرند، برای جلوگیری از به هم ریختگی فکری و اجتماعی جامعه، قدم مثبتی بردارند.مایلم برای نتیجه گیری از زاویه نگاه و درک خودم به سخنان دو تن از استادان در این نشست اشارتی داشته باشم، حناچی شهردار سابق تهران : «متاسفانه نگاهی در کشور وجود دارد که همه مسائل را امنیتی می کند، به اعتقاد من این بزرگترین سم برای کشور است، اتفاقا باید برعکس باشد یعنی مسائل امنیتی را باید با نگاه فرهنگی حل کنیم ، تبدیل شدن مسائل کوچک و عادی کشور به مسائل امنیتی اداره ی کشور را بسیار پر هزینه می‌کند. »
چرا نمی خواهیم قبول کنیم، بسیاری از عوارض و مشکلات جامعه، ریشه در درون دارد، باید فضا را برای ایجاد یک سری تغییرات باز کنیم، باید برای جلوگیری از دوقطبی شدن جامعه قدمی برداشت، کشور به یک آرامش توأم با وفاق و همدلی همه ی مردم نیاز دارد، محمد جواد ظریف، در این نشست اشارتی قابل تأمل دارد:«در طول ۴۳ سال گذشته مردم بزرگترین عامل امنیت و استقرار ثبات نظام جمهوری اسلامی ایران بوده اند، گفتمان عزت که گفتمان مقام معظم رهبری است در کنار حضور مردم بزرگترین عامل بازدارنده برای جمهوری اسلامی بوده و در آینده هم خواهد بود، اینکه ما از یک طرف زیر بار زور نمی رویم و اینکه مردمی داریم که در برابر حرف نادرست مقاومت می‌کنند، بزرگترین عامل بازدارنده بوده است و حتی اشتباه می‌کنیم اگر فکر کنیم که می توانیم مردم را نادیده بگیریم تصور اینکه مردم را می توان با خشونت حفظ کرد، تصور اشتباهی است که خداوند هم به پیامبر می فرماید تو هم نمی توانی این را انجام دهی. »، بهترین راه برای در کنار مردم بودن همین است که مسائل امنیتی مان را با نگاه فرهنگی حل کنیم.
.JPG)
نوشتن نظر:
ارسال پاسخ