ضرورت توجه ویژه به اقتصاد کشاورزی و روستا در منطقه ترشـیز
نگاهی به فرآیند توسعـه اقتصـادی کشورهای پیشرفته نشان می دهد که تکیه اقتصاد بر زیربخش های دارای مزیت نسبی و رقابتی می تواند دستیابی به اهداف توسعهای را با شتاب بیشتری دنبال کند. در میان بخشهای سه گانه اقتصادی، تقویت و توسعه بخش کشاورزی و صنایع جانبی مرتبط در تحکیم پایه های اقتصادی کشورهای در حال توسعه و دستیابی به جهش اقتصادی دارای نقشی قابل توجه است. از آنجا که بخش کشاورزی از نظر تامین نیازهای غذایی مردم، تامین مواد اولیه صنایع، اشتغال افراد و ایجاد درآمد اهمیت دارد، ثبات و استمرار رشد بخش کشاورزی، از عوامل اصلی در ثبات اجتماعی و رشد اقتصادی سایر بخشها به شمار میرود. تمرکز بر توسعه بخش کشاورزی به مفهوم غفلت از مزیتهای بخش صنعتی نیست؛ بلکه فرآیند توسعه اقتصادی از مسیر هم افزایی این دو حوزه در راستای خلق ارزش افزوده و بهبود درآمد سرانه می گذرد. عمده درآمد روستاییان کشور از فعالیت های کشاورزی است و حدود 56 درصد از روستاییان از کشاورزی ارتزاق میکنند و به همین دلیل مهمترین سیاستهایی که بر اقتصاد روستاها مؤثر هستند سیاستهای بخش کشاورزی از جمله افزایش بهره وری، ایجاد ارزش افزده، کاهش قیمت تمام شده و نگاه ویژه به صنایع فراوری و بسته بندی هستند. با توجه به ماهیت روستاها بیشترین سهم از اشتغال، مربوط به بخش کشاورزی است. سهم این بخش به طور متوسط در بازه زمانی سالهای 1395 تا 1401 حدود 55 درصد از کل اشتغال روستایی بوده است. با توجه به بالا بودن سهم بخش کشاورزی در اشتغال روستایی، این بخش مهمترین منبع درآمد روستاییان در کشور است که باید به سمت ثروت افزایی و افزایش درآمد پایدار در بخش با سیاستهای حمایتی پیش رفت. از دیرباز شرق کشور و منطقه ترشیز پیشانی سیاستهای توسعه بخشی به ویژه بخش روستایی و کشاورزی بوده است. از این روی شاخص های اقتصادی مرتبط با این بخش مستقیماً مرتبط به شرایط اقتصادی روستاییان منطقه می باشد. با توجه به اهمیت کشاورزی در اقتصاد روستایی منطقه ترشیز و سهم بالای جمیعت روستایی از جمعیت منطقه، باید شاخص های مهم مرتبط با این بخش هم در مقام قانون گذاری و هم در مقام اجرا مورد تدقیق قرار گیرد. شاخصهای کلان اقتصادی بخش کشــاورزی نمایانگر تأثیر مستقیم سیاست گذاری های متولیان، بر کارکرد بخش و به صورت غیرمستقیم بر وضعیت اقتصادی روستایی منطقه می باشد. تقویت اقتصاد روستایی از طریق برقراری پیوندهای پسین و پیشین بخش کشاورزی با بخش صنعت و خدمات می تواند ارزش افزوده حاصله در سایر بخشها را ارتقا دهد و زمینه توسعه اشتغال صنعتی را نیز بیش از پیش مهیا نماید. معالوصف توجه ویژه به قانونگـذاری در سطح ملی با نگاه ویـژه به سیاسـتهای توسعه روستایی میتواند اقتصاد مناطق مختلف به خصوص مناطـق دارای مزیت در تولیدات کشاورزی را با جهش اقتصادی مواجه نماید.
نوشتن نظر:
ارسال پاسخ