آخرین اخبار

همراز 346

سلام . خسته نباشید. برای سماجت کودکان و نوجوانان در باره درخواست هایی که دارند و اصراری که می کنند مثلا : می‌توانم این وسیله را بخرم؟ می‌شود امشب خانه دوستم بمانم؟ می‌توانم یک شب دوستم را دعوت کنم اینجا بماند؟ و امثال اینها تا چه حد می شود مقاومت کرد ؟ و چطوری نه بگوییم که ب...
کد مطلب : 48
سه شنبه, 22 آذر 1401
16 بازدید
نویسنده : دکتر زهرا عاصمی
  • سلام . خسته نباشید. برای سماجت کودکان و نوجوانان در باره درخواست هایی که دارند و اصراری که می کنند مثلا : می‌توانم این وسیله را بخرم؟ می‌شود امشب خانه دوستم بمانم؟ می‌توانم یک شب دوستم را دعوت کنم اینجا بماند؟ و امثال اینها تا چه حد می شود مقاومت کرد ؟ و چطوری نه بگوییم که به حرف ما گوش کنند و ناراحت نشود یا در خانه  ناراحتی بوجود نیاید ؟؟ راهنمایی کنید . متشکرم

با سلام و آرزوی سلامتی برای شما . قبل از هر چیز به این نکته توجه داشته باشید که منظور از اقتدار والدین در نه گفتن و آموزش آن به نوجوان  و مراقبت صحیح از فرزند ،  این نیست که دائم در جواب خواسته‌های او نه بگویید، بلکه درست این است که مخالفت‌تان را برای موارد بزرگ و مهم نگه دارید. زمانی که واقعا فرزندتان در خطر است یا انجام کاری واقعا غلط است. اگر هر از گاهی به  فرزندتان یک فرمان ایست در مقابل خواسته هایش بدهید، ناراحت نمی‌شود و اتفاقا خیلی وقت ها او  را از یک مخمصه واقعی نجات می دهد. بعضی وقت‌ها  به اقتضای سن ، نوجوان دوست دارد  برای اینکه خودش را نشان دهد  از خط ومرزهایی که شما برایش کشیده اید رد شود . در اینصورت نگران نشوید و داد و بیداد راه نیندازید ، خودتان هم خیلی وقتها از مرزهایی که همسرتان گذاشته ، کارفرمایتان می گذارد ، مدیر مجتمع مسکونی تان گذاشته ، و حتی مرزهایی که خدا گذاشته رد می شوید! بنابراین اگر کمی پافشاری کرد شما هم مخالفت‌تان را کنار بگذارید البته منظورم را اشتباه برداشت نکنید . این انعطاف پذیری و کوتاه آمدن برای امور پیش پا افتاده و روزمره است که مداراگری و درک متقابل شما را نشان میدهد . پس هیچ ایرادی ندارد که انعطاف‌پذیر باشید و در مورد چیزهای کم اهمیت‌تر نظرتان را عوض کنید. نوجوان شما هم خوشحال می‌شود وقتی شما نه گفتن و مخالفت کردن را برای موارد مهم نگه می‌دارید. ضمنا در تدوین و اجرای قوانین خانه مخصوصا در والدگری حتما با  همسرتان هماهنگ باشید موفق و سربلند باشید .

 

 

  • سلام . ضمن تشکر ، من سر چیزهای مختلفی استرسی  و بی قرار می شوم . خانمی 32 ساله و متاهل  و دارای دو فرزند و شاغل هستم . چند سال در یک شهر دور بدون حضور هیچکدام از خانواده من یا همسرم به خاطر تحصیل همسرم زندگی کرده ایم ، آنجا این همه استرسی نبوده ام . الان بفرمایید که هنگام احساس استرس چه باید کرد؟ متشکرم

سلام و آرزوی سلامتی و بهروزی برای شما مهربانوی گرامی ،  به این چند نکته کاربردی برای مدیریت استرس توجه کنید : اولا اینکه تا جایی که ممکن است علت استرس  خود را شناسایی  کنید و با شناختی که از خود و عادات خود دارید ببینید چه تدابیری میتواند حالتان را بهتر کند و سازگارتان کند؟؟ مثلا آیا در آن لحظه، حضور در جمع دیگران، یا یک تماس تلفنی با یک دوست برایتان بهتر است ؟  یا اگر در غار تنهایی خود فرو بروید بهتر می شوید ؟؟  خودتان پیدا کنید و برای خود تکلیف را روشن کنید. اگر با صحبت کردن با دیگران بهتر می شوید توجه داشته باشید که در آن لحظه حتما با فرد معتمدی صحبت کنید (مانند دوست شناخته شده و امین ، اعضای خانواده،  پزشک یا مشاورتان ، و .....) چون در لحظه استرس و حال بد ممکن است کنترل رفتار یا افکارتان را نداشته باشید و بعدا پشیمان شوید !

دوم: در هنگام استرس ، اگر می توانید مهارت ها و  نقاط‌ قوت‌تان‌، موفقیت‌ها و تلاش‌های‌تان در دوران زندگی  را به خودتان یاد‌آوری کنید ، مثلا مرور کنید که چند سال در غربت زندگی کرده اید و بدون حمایت دیگران دو بچه را بزرگ کرده اید ، یا اینکه مثلا چند سال به سختی زندگی کرده اید و کسی سختی های شما را نفهمیده تا وقتی تحصیل همسرتان تمام شده است.

سوم: به تغذیه خود دقت داشته باشید ممکن است مواد مغذی و ویتامین های لازم را دریافت نمی کنید ، پس حتی المقدور غذاهای مغذی بخورید، به‌اندازه کافی بخوابید ، ورزش کنید ؛ ورزش کمک می‌کند تنش انباشته در بدن شما تخلیه شود و موجب ترشح هورمون‌های شادی‌آوری می‌شود که احساس شادی و سلامت روانی را افزایش می‌دهد. همچنین برای فعالیت‌هایی وقت بگذارید که از آن‌ها لذت می‌برید . هر لذتی که خودتان می شناسید .

چهارم : اگر احساس می کنید میزان استرستان همیشگی و غیر نرمال است از یک مشاوره حرفه ای  مستمرکمک بگیرید .

تنتان سالم ، روانتان آرام ، زندگیتان شاداب انشالله
نویسنده: دکتر زهرا عاصمی