نگاهی به تاریخ شفاهی وزنه‌برادری کاشمر

ورزش در کاشمر تاریخ چشم‌گیر و پر و پیمانی دارد. کاشمر در رشته‌های مختلف فعالیت‌های موفقی داشته است. یکی از قدیمی‌ترین ورزش‌ها در کاشمر، ورزش زورخانه‌ای است؛ اما، در کنار ورزش زورخانه‌ای، ورزش‌های دیگری هم از پس یکدیگر طرفداران خودش را پیدا کرد و رونق گرفت. فوتبال، کشتی، والیبال و بستکبال، ژیمناستیک، وزنه‌برداری، دو میدانی و... هرکدام جزو ورزش‌های جوان‌پسند بودند. یکی از ورزش‌های موفق در کاشمر، ورزش وزنه‌برداری بوده است. این ورزش با همت مرحوم «مسعودآقا شفیعی‌نژاد» به کاشمر می‌آید. اواسط دهه‌ی چهل، مسعودآقا با این ورزش آشنا می‌شود و با همت و تلاش خود این ورزش را در کاشمر به راه می‌اندازد و زود هم این ورزش رونق می‌گیرد. مسعودآقا یکی از چهره‌های افسانه‌ای ورزش کاشمر است. کسی که در وصف قدرت و آمادگی جسمانی‌اش داستان‌های حیرت‌انگیز بیان می‌کنند. درباره‌ی این شخصیت باید بیش از این چیزها جست‌وجو کرد و نوشت. چراکه وجود چنین افرادی، در ورزش بسیار مهم بوده است. بگذریم تا روزگاری دیگر!

وزنه‌برداری کاشمر رفته‌رفته پا می‌گیرد و ورزشکاران نام‌آوری هم پیدا می‌کند. کسانی هم‌چون مهدی‌آقا وطنی‌باف، حاج‌رضا رمضان‌نژاد، محمدآقا میرجردوی و کسان دیگری که ذکر نامشان در یک مقال نمی‌گنجد. در همان اوایل دهه‌ی پنجاه، مهدی‌آٰقا وطنی‌‌باف موفق به کسب مقام کشوری در بندرعباس می‌شود. این قهرمانی خود نشان‌دهنده‌ی این است که تا چه میزان ورزشکاران این رشته علاقه و پشتکار داشته‌اند که توانستند ظرف مدت حدود 5 سال خود را به رقابت‌های کشوری برسانند. در بحبوبه‌ی جنگ تحمیلی، فعالیت باشگاه وزنه‌برداری ملغا می‌شود تا اواخر دهه‌ی 60 و حـدود سال 1369 که مرحوم جعفرآقا میرجردوی به همراه محمدآقا نژادرحیم مجدد باشگاه وزنه‌برداری را راه‌اندازی می‌کنند. در این دوره‌ی راه‌اندازی باشگاه وزنه‌برادری، دیگر خبری از چهره‌های روزهای اول باشگاه وزنه‌برادری نیست. حالا دور تازه‌ای از وزنه‌برادری در کاشمر آغاز می‌شود. جوانان تازه‌نفس پا به عرصه می‌گذارند و به میدان وزنه و هالتر می‌آیند. حال باید مسیری را بیاغازند که پیش از آن‌ها آغاز شده بود. چهره‌های دهه‌ی چهل و پنجاه حالا در کسوت و قامت مربیان با تجربه و کاردانسته‌ی وارد میدان می‌شوند و جوانان تازه‌نفس را آموزش می‌دهند تا به جایگاه‌ واقعی خودشان دست پیدا کنند. در همین دوره کسانی هم‌چون حمید بحرینی، سعید وطنی‌باف، محمد برجکی و... در این باشگاه یک تیم تشکیل می‌دهند که ثمره‌اش حمید بحرینی، به اردوی تیم ملی راه پیدا می‌کند. دلبستگی این ورزشکاران آن قدر زیاد است که با نبود امکانات ورزشی سعی در جمع‌وجور کردن باشگاه دارند. به‌قول حمید‌ بحرینی که برایم می‌گفت:

«اون زمان که باشگاه راه افتاد وزنه کم داشتیم و رفتیم از خونه‌ی اکبر‌آقای آخرتی وزنه آوردیم.»

خاطرات این ورزشکاران شنیدنی است. رفتن به مسابقات کشوری با کفش کتانی و لباس معمولی غیرورزشی و مقام آوردنشان. این نبود امکانات ورزشی در آن زمان مرا یاد کسی انداخت که معروف بود به: «میزعلی»(میرزا علی). این میزعلی یکی از دونده‌های تیزپای کاشمر بوده که دور میدان 22 بهمن با وجود خاکی بودن زمین، پا برهنه می‌دویده و از قضا مقام اول هم می‌آورده. هر یک از رشته‌های ورزشی کاشمر، در آن دوره‌ با نبود امکاناتی مواجه بوده و در عین حال عاشقان و شیفتگان زیادی داشته که با تمام سختی‌ها و کمبودها، مقام‌آور و نام‌آور بوده‌اند.البته این‌طور نبوده که هیچ امکاناتی نباشد، در همان باشگاه وزنه‌برداری میل هالترهای «الیکو» وجود داشته که جزو بهترین مارک‌های لوازم ورزشی به‌حساب می‌آمده است.

در سال 1371 تیم وزنه‌برداری کاشمر در مسابقات استانی در شهر سبزوار شرکت می‌کند. در این رقابت حمید بحرینی و مرحوم جعفر میرجردوی موفق به کسب مدال طلا می‌شوند.

شاید بتوان گفت که ورزشکاران کاشمر، مصداق ساختن در محدویت‌هایند. سال 1372 سال اوج و درخشش باشگاه تختی کاشمر بود. مهدی آقا وطنی‌باف و محمدآقا میرجردوی به‌عنوان مربی به باشگاه می‌آیند. از این سال شکل و شمایل ورزش وزنه‌برداری به‌کلی فرق می‌‌کند. از کاشمر سه نفر به اردوی تیم ملی دعوت می‌شوند. حمید بحرینی، سعید وطنی‌باف، جواد قدرتی و در تیم دانش‌آموزی هم وحید وطنی‌‌باف به این اردو دعوت می‌شود.

وزنه‌برداری کاشمر تا اواخر دهه‌ی هشتاد رو به پیشرفت است و ناگهان دوباره به اغما می‌رود. افول این ورزش در کاشمر آغاز می‌شود و دوباره تیم وزنه‌برداری و آن‌ ورزشکاران هرکدام از جمع پراکنده می‌شوند. تا آن‌جاکه دیگر نامی از ورزش وزنه‌برداری در کاشمر نمی‌ماند.

سال‌ها می‌گذرد و دوباره از سال 1399 چراغ این ورزش در کاشمر روشن می‌شود. هرچند که به گفته‌ی ورزشکاران وزنه‌برداری در آغاز با مشکلاتی مواجه بوده‌اند؛ اما، این‌بار آمده‌اند که بمانند. حدود 13 جوان و نوجوان شروع به فعالیت کرده‌اند و امروز بیش از هر زمان دیگری نیاز به حمایت در این ورزش دارند.

هم‌چنین ورزش وزنه‌برداری بانوان از سال 1396 در ایران شروع به فعالیت می‌کند و از سال 1399 با همت ورزشکاران در کاشمر به نایب‌رییسی خانم موسی‌زاده فعالیت خود را آغاز می‌کند. حمایت از ورزش بانوان و تجهیز سالن بانوان و هالتر مخصوص بانوان از کمبودهایی است که امروزه احساس می‌شود.

سخنی با ریاست جدید اداره‌ی ورزش و جوانان کاشمر:

نوشتن در حوزه‌ی ورزش کار نگارنده نیست. اما، وقتی صحبت از تاریخ شفاهی ورزش به‌میان می‌آید، سعی می‌‌کنم تا آن‌جا که در توانم است، بنویسم. بی‌شک ریاست جدید در سرکشی‌ها و بازدیدهای خود به باشگاه وزنه‌برداری رفته‌اند. پیشنهاد نگارنده این است که در تمام حوزه‌های مختلف ورزش هم‌چون گذشته که تا حدودی را به تحقیق مطلعم و از فعالیت‌های مفید و مثمرثمر نیز آگاهم، در حوزه‌ی ورزش کاشمر هم اقدامات عاجلی انجام شود.

ورزش‌هایی که دوباره نفسی راست کرده‌اند و خود را به میدان نزدیک کرده‌اند، بیش از هرزمان دیگری نیاز به حمایت دارند.